چالشهای زنان باردار در جامعه ایران
بارداری، فرایندی طبیعی و زیباست که در آن یک زن، زندگی جدیدی را در درون خود پرورش میدهد. اما در جامعه ایران، این دوره به جای آنکه با آرامش و حمایت همراه باشد، اغلب با چالشها و مشکلات متعددی مواجه است. زنان باردار نه تنها با تغییرات جسمی و روانی روبهرو هستند، بلکه با کمبود حمایتهای اجتماعی، فرهنگی و حتی خانوادگی نیز دست و پنجه نرم میکنند. این مشکلات، سلامت جسمی و روانی مادر و جنین را تهدید میکند و در نهایت، بر کیفیت زندگی خانواده و جامعه تأثیر میگذارد.
بارداری؛ تجربهای تنها در میان جمع
در بسیاری از موارد، زنان باردار در ایران احساس تنهایی و بیپناهی میکنند. با وجود حضور خانواده و جامعه، حمایتهای لازم از نظر عاطفی، روانی و اجتماعی به آنها ارائه نمیشود. مطالعات نشان میدهد که حمایت اجتماعی نقش مهمی در کاهش استرس و اضطراب دوران بارداری دارد و میتواند از بروز افسردگی و زایمان زودرس جلوگیری کند .
حمایتهای اجتماعی؛ حلقه مفقوده در زنجیره مراقبت
حمایت اجتماعی از مادران باردار یکی از عوامل کلیدی در ارتقای سلامت روانی و جسمی آنهاست. مطالعات نشان دادهاند که زنانی که از حمایت اجتماعی بیشتری برخوردارند، کمتر در معرض افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات سلامت روان قرار میگیرند . با این حال، در جامعه ایران، این حمایتها اغلب ناکافی یا نابرابر توزیع شدهاند.
تجربههای زنان؛ گنجینهای نادیده گرفته شده
یکی از منابع ارزشمند برای حمایت از زنان باردار، تجربههای سایر زنان است. انتقال دانش و تجربه از مادران باتجربه به زنان باردار میتواند به کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس آنها کمک کند. با این حال، در جامعهای که صحبت درباره بارداری و زایمان همچنان تابو محسوب میشود، این انتقال دانش بهدرستی صورت نمیگیرد.
آمارهایی که فریاد میزنند
در سالهای اخیر، تمایل به بارداری در زنان ۳۰ تا ۳۴ سال کاهش یافته است؛ بهطوریکه از هر هزار زن در این گروه سنی، تنها ۱۴ نفر باردار میشوند، در حالی که این رقم در سال ۱۳۹۶ حدود ۹۴ نفر بوده است .
میانگین سن بارداری در کشور از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۹ حدود ۱۰ سال افزایش یافته و از ۲۲ سال به ۳۰ سال رسیده است .
مطالعات نشان دادهاند که زنانی که در دوران بارداری حمایت اجتماعی بیشتری دریافت میکنند، احتمال کمتری برای تولد نوزاد با وزن پایین یا زایمان زودرس دارند .
نقدی بر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی
در جامعه ایران، بارداری اغلب بهعنوان وظیفهای زنانه و طبیعی تلقی میشود که نیازی به حمایتهای ویژه ندارد. این نگرش باعث میشود که نیازهای روانی و جسمی زنان باردار نادیده گرفته شود. علاوه بر این، ساختارهای فرهنگی و اجتماعی موجود، انتقال تجربه و دانش بین زنان را محدود میکند و فضای لازم برای حمایتهای اجتماعی را فراهم نمیآورد.
زنان باردار در ایران با چالشهای متعددی مواجه هستند که ناشی از کمبود حمایتهای اجتماعی، فرهنگی و روانی است. برای بهبود وضعیت آنها، لازم است که نگرش جامعه نسبت به بارداری تغییر کند و حمایتهای لازم از سوی خانواده، جامعه و نهادهای دولتی فراهم شود. همچنین، باید فضاهایی برای انتقال تجربه بین زنان ایجاد شود تا آنها بتوانند از دانش و تجربه یکدیگر بهرهمند شوند.